KARAKALEM

 Blog dünyasında ne kadar samimiyiz diye bir tartışma başlatabilirim.
İzliyoruz bakıyoruz resimler harika yemekler güzel sürekli yiyen bir toplum olduk zaten .
Ençok bana birşeyler öğretenleri ve beni çok eskilere götüren genç anneleri seviyor ve takip  ediyorum açıkçası  sanal bir alemdeyiz .
Ama hiç birimiz olduğumuz gibi değiliz olamayız da .Bana kalsa neler yazacağım neler.
Blog tutarken benim günlüğüm gibi gördüm ama bir iç ses hoppp dur orada o kadar da değil diyor.
Eee o zaman da ben, ben olmaktan çıkıyorum ama bu ben değilim ki .
Bu beni tutan iç sesime de başlıyacağım ama .
Rahat rahat yazamadıktan iç dış politika yapamadıktan sayamadıktan sonra ne anladım ben bu günlükten.
Şimdi burayı okuyunca kızlar bana yazacak annneeeeeeee kime tepen attı yine diye yok kızlar kimseye tepem atmadı valla bak ben genelde hepimiz adına sesli düşünüyorum .
Bugün ne yazayım ne yazayım dedim.Şimdi dün geceden beri hiç m.....mın üzerine oturmadım mı diyeyim .
Tepemi atıranlara kallvi bir küfürmü salladım dan mı başlayayım.Hızımı alamadım kendi kendime konuştum   diye  mi yazayım.
Hiç birini yazmayacağım:))) Bu gün bana gelen karakalem çalışmalı bir maili yayınlamak istedim.
En sondaki resim aynen benim bugünkü halim.Yok kendimi eşeğe benzetmedim yaaa eşşek gibi çalıştım .
Taktirmi o ne ki nasıl bir kelime bütün gün ne yapıyoruz ki evde yan gelip yatıyoruz canlarım benim .Bunun bir de yarını var .
Hep siyah beyaz oldu renk yokmu hayatımızda olmazmı.