Öyle Bir Geçer Zamanki

Yaşarken kıymetini bilmediklerimiz istemeden de olsa kalbini kırdıklarımız.Bugün onları anmak istedim.Belki de özlem bilemiyorum ama hepsini çok özlediğimi anladım.
Aslında bugün hiç nostalji havam yok nedenmi? bugün buraya oturacak zamanım dahi yok ama bilemiyorum birden onlar düşündüm .Anılar bir bir gözlerimin önünden film şeridi gibi geçtii gittiiii.

Trakyanın şirin bir köyüdür TÜRKOBASI orada yaşardı dedemler .
Canım dedem ve büyükannem çocukluğum aklıma gelince hatırladığım  tek güzel şey okul tatillerinde onlara koşmam .Hediye olarak ta her yaz  çiçekli basma  bir elbise ,akide şekeri ve minicik bir civciv .

Minik kardeşim daha babamdaydı :)) aileye katılmamıştı yani.

Canım babam sert otoriter sevgisini göstermenin ayıp olduğu öğretilmis tam bir osmanlı erkeği.

Bir zamanlar siyah beyaz önlük giyerdik.

Nadir anlardan biri .Çok fazla laubali olamazdık babamla .Keşke yaşasaydı da yine sakız çiğniyoruz diye kızsaydı bize.

 Kuzenim hasta olan kardeşim Büyükanneciğim  ve şimdi aramızda olmayan Dayımın hanımı .

Her sabah günaydın demeyi adet edinip sabah sabah bize gelen gelirken de elinde çocuklar için şekerler bisküviler olan koca bir paket  getiren.Meraklı tam bir çay kolik olan kayınpederim. 

Kardeşimin doğum gününde.Sol başta ben,minik kız kardeşim.yengem .yeğenim.sağdakiler de eşimin yengeleri bebekte decaflatte.

Benim güzel ailem .Ah kızlar neredesiniz yardıma gelin .

Bana iyi kötü bütün geçmişi unutturan hayatımın anlamı

Canım aşklarım.