Zamane Çocukları

Ben bu dağınıklığı yoğunluğu  ne kadar özlemişim anlatamam.Sol dizim acaip beni rahaysız ediyor .Ne kıvırabiliyorum ne eğilebiliyorum inşallah başıma bir iş açmaz varisten herhalde diyorum .Onların ardından koştururken hiç sesim çıkmıyor orada bir ağrı var ama bu benim ağrım değil gibi bana bu 2 minik kız herşeyi unutturuyor.Birde yaptığım yemekleri yedirebilsem ama okadar iştahsızlar ki canımı o daha çok acıtıyor gibi.Sonra da kendimi teselli ediyorum bu yaşa kadar geldiklerine göre birşey olmaz diyorum.Her sene acaip bir değişiklikle karşılaşıyorum biraz daha büyümüş olduklarını görmek beni çok mutlu ediyor.
Bu sabah kahvaltıya 2numara 3. manevi kızım Selincik geldi kızlar pek mutluydular.Sabah kalktım evi bir toparlıyayım dedim Selinim de bir telaş pembe elbisesini giymiş.
Ben: Selin elbisen çok güzelTargettan  birlikte almıştık  galiba.

Selin:  Yok ananeciğim bu Selin ablanın bana yolladığı elbise.
Ben: Neden onu giydin diye sordum.
Selin : Muzip bir ifadyle güldü başını yana eğdi.

Bu kızın bu yaşta duygusallığı beni benden alıyor.Selin üzerinde görsün diye giymiş elbiseyi.Gelince teşekkür edecekmiş.Hey allahım biz de böyle miydik diye düşünmeden edemiyorum ama yok ya bizim nesil bu kadar akıllı değildik .Bunlar indigo çocukları  folikasit alan bütün annelerin çocukları böyle ben pek salaktım çocukken valla bak tescillenmişti yaaa.
Ben oyun oynmayı düşünürken geldiğinin 2. günü ne satarım ne yapalım diye düşünüyor bunlar hayata çabuk atılmaya çok hevesliler.
Sonra boyadığı taşıları hazırladı hediye olarak verdi seç bakalım bir tane diye.:))

Derini hiç anlatmayacağım boynumdaki kolyeyi benim yaptığıma inandırana kadar göbeğim çatladı. O bir modacı olacakmış öyle diyor kendisi.

Ah birde dağıttıklarını toplamayı öğrenseler ama ben bu dağınıklığı bile çok seviyorum.

<> 

<> 

 Unuturda almazsalar bu bebeği  kolye yapacağım.Minyatür olan herşeye hastayım.